exhibition in Pictura, Dordrecht

From april 14 until may 13 I will be showing a small part of my installation ‘Suprematist Manual‘ in Pictura in Dordrecht. It will be part of the exhibition “Transposed and Illuminated“, curated by Frank van der Salm. I will be showing only the projection which was part of the original installation, and which was inspired by this quote from Kazimir Malevich, from “O novych sistemach v iskoesstve”, 1919:

in russian:

(apologies for the bad scan, taken from “Kazimir Malevitsj, Sobranije Sotsjinenij v Pjati Tomach”, Gileja, Moskva, 1995-2004)

in french:

“Quand la nature, à travers la série de ses perfections, a atteint en sa personne l’organisme de l’homme comme instrument parfait, elle a commencé à créer à travers lui un nouveau monde, un organisme d’aujourd’hui, de fer, qui a une grande identité avec le monde de la viande et des os. Nous pouvons comparer l’aéroplane à un oiseau qui se multiplie en de nombreuses variétés d’oiseaux et de libellules de fer; les trains ont une ressemblance avec le serpent et se divisent en espèces, tout comme les serpents. Nous verrons quelle perfection a atteint l’homme en art et comment tous les instruments de son art en général doivent être aiguisés afin que le tableau de son monde nouveau soit parfait sous tous les rapports ainsi que dans tous les arts scientifiques et les arts de la création artistique. Tout ce que fait l’homme est un détail-élément du tableau collectif du monde.
Outre qu’il atteint l’art parfait de la construction du monde, les métamorphoses contemporaines du tableau du monde, l’homme aspire aussi à atteindre dans la transfiguration du monde l’unité, et en transfigurant le monde animal il le prive de raison. Le mouvement du nouveau monde animal se trouve dans son crâne, en tant que centre créateur unique. Et les nouveaux animaux du monde contemporain courent et font ce dont moi, ma nature, a besoin. De la sorte j’arrive à une grande économie des forces énergielles qui se gaspillent de manière non économique dans le monde animal et vert; j’aspire à la centralisation pour pouvoir gouverner le monde, tous ses détails, et moi-même je vais aussi vers la transfiguration, car en moi se sont conservées bien des choses du monde animal. En transfigurant le monde, je vais vers ma transfiguration, et peut-être qu’au dernier jour de ma reconstruction je passerai à une nouvelle forme, en abandonnant mon image actuelle dans le monde animal vert qui s’éteint.”

(translation from “K. Malévitch”, ed. Jean-Claude en Valentine Marcadé, Slavica/l’Age d’Homme, Paris, 1974-1993)

in english:

“When nature achieved the organism called man via a number of her perfected forms, she began to create through him as an instrument of perfection the new, modern world of iron, the organisation of which has a considerable organic correspondence to the world of flesh and bone. We may compare the aeroplane with a bird which develops into many varieties of iron-birds and dragonflies; trains are similar to snakes, and, like snakes, are of different varieties. We shall see what perfection man attained in art and how all the basic instruments of his art must be sharpened, so that his image of the new world is perfect in every aspect. As in the arts of science, so in the creative arts everything that man creates is a detail-element of his general collective picture of the world.
Apart form achieving perfection in the art of universal construction and in the contemporary transfiguration of the world image, man further strives to achieve unity in the transfigured world; in transfiguring the animal world he deprives it of reason. The movement of the new animal world is situated in my skull as the single creative centre. And the new animals of the modern world run and do what I and my nature require. In this way I am able to spare much of the energy which is spent so uneconomically in the green and animal world. I strive towards centralisation so that I can direct the world and all its details. I myself am also being transformed, since much of the animal world has been preserved within me. In transforming the world I await my own transformation; perhaps in the final day of my transfiguration I shall assume a new form, leaving my present image behind in the dying green animal world.”

(translation from “Malevich”, ed. Troels-Andersen, Borgens Forlag, Kopenhagen, 1968-1978)

and my own translation into dutch:

“Toen de natuur in de reeks van haar volmaaktheden uitkwam bij het organisme van de mens in eigen persoon, als bij het volmaakte gereedschap, begon ze door hem de nieuwe wereld te scheppen, een hedendaags organisme van ijzer dat veel overeenkomsten vertoont met de wereld van vlees en botten. We kunnen het vliegtuig vergelijken met een vogel, die zich vermenigvuldigt in vele soorten ijzeren vogels en libellen; treinen hebben overeenkomsten met slangen en zijn onder te verdelen in soorten, net als de slangen. We zullen zien wat voor perfectie de mens heeft bereikt in de kunst, en, in het algemeen, hoe alle middelen van zijn kunst aangescherpt moeten worden, zodat het schilderij van zijn nieuwe wereld in al zijn verhoudingen volmaakt zal zijn, zoals in alle wetenschappelijke kunsten en kunstzinnige scheppingen. Alles wat de mens maakt is een detail, een element van zijn algemene, collectieve schilderij van de wereld.
Behalve dat hij de volmaakte kunst bereikt van het wereldbouwen, van zijn huidige transformatie van het wereldschilderij, streeft de mens er verder nog naar om in de hervorming van de wereld een eenheid te bereiken, en, door de dierenwereld te hervormen, ontneemt hij haar het verstand. De beweging van de nieuwe dierlijke wereld bevindt zich in mijn schedel – het enig scheppende centrum. En de nieuwe dieren van de huidige wereld rennen en doen wat ik en mijn natuur nodig hebben. Zo bereik ik een grote besparing van energetische krachten, die inefficiënt worden verspild in de groene en dierlijke wereld; ik streef naar centralisatie om de wereld te kunnen besturen, in al haar details, en zelf ga ik ook door een hervorming, aangezien in mij veel bewaard is gebleven van de dierenwereld. Door de wereld te hervormen, onderga ik zelf een hervorming, en misschien ga ik op de laatste dag van mijn reorganisatie over in een nieuwe vorm, waarbij ik mijn huidige beeld achterlaat in de uitdovende, groene en dierlijke wereld.”

(published as part of my “Zeven Suprematistische Revoluties”, in Edwin Carels, Dieter Roelstraete (eds), “Projectie, Technologie als Metafoor”, NAI Uitgevers, Rotterdam, 2006)